آسمون ابریه اما دیگه بارون نمیاد

صدای گریه ی بارون توی ناودون نمیاد

اون که من دوسش دارم از خونه بیرون نمیاد

واسه ی این دل تنها دیگه مهمون نمیاد 

وقت رفتن یه نگاه کن تو چشمم ، به تو بوسه

 بزنم طعم لبات رو بچشم وقت رفتن

 پشت پات آب می ریزم ،گرچه

رفتن دیگه برگشتنی توش

نیست عزیزم 

غم دل با که بگویم که مرا یاری نیست                                                  

                      جز تو ای روح و روان هیچ مددکاری نیست

غم عشق تو به جان است و نگویم به کسی                                             

                            که در این بادیه غم زده غمخواری نیست 

نگاهم به آسمان بود آنگاه که تو........................ سر بر روی شانه ام گذاشتی
تو عاشقانه من را به آغوش کشيدی و من................. غرق در اشک بودم تو که اين گونه من
را دوست داری بگذار تا در آغوشت به خواب......... بروم خوابی عميق که بيداری در ان نباشد
انقدر در آغوش تو بودن لذت بخش هست که دوست.. دارم هيچ گاه من را رها نکنی اری عزيزم من
با تو ام تو اي که هر لحظه بودن با تو به تمام اين دنيای خاکی می ارزد. تو که عشقه پاک و معصومانه  
خود را به من ارزنی کردی، تو که تنها ستاره ی شب های تار من هستی آری تو . دستانت را دوست
دارم چرا که از گرمايه ان زندگی دوباره ميگيرم . با من بمان که ديگر شيشيه عمره من در 
دستان پاک توست. تو زيبايی همانند ماه برای اسمان ، همانند ماهی سرخ 
عيدی کناره سفره هفت سين. اری عشق هر ثانيه گرمای نفس 
هايت را احساس ميکنم ،صدای قلبت که مانند تيک تاک
ساعت هر لحظه به گوشم ميرسد را ميشنوم.
زندگی من با تو زيباست و حتی مرگ 
من در آغوش تو کنارم باشی 
حتی مرگ هم زيباست که
با تو تجربه 
کنم  

قطار می رود...تو می روی. تمام ایستگاه می رود.

و من چقدر ساده ام!!! که سالهای سال ،در

انتظار تو کناراین قطار رفته ایستاده ام و

همچنان به نرده های ایستگاه

رفته تکیه داده ام!!

!!!!!!!!!!!

!!!!!

!!